εδω πολυτεχνειο...

Αλλη μια 17 νοεμβρη περασε και πολυς κοσμος, οπως καθε χρονο εσπευσε να καταθεσει το στεφανι του και να τιμησει τους αγωνιστες εναντια στην χουντα. Δεν ειμαι αθηνα φετος αλλα μυτηλινη. Δεν εγινε κατι διαφορετικο εδω. Τα γνωστα τραγουδια, τα γνωστα προσωπα, οι γνωστες σημαιες και φυσικα τα γνωστα συνθηματα..
Απο περσι αναρωτιεμαι πιο το πραγματικο νοημα αυτης της επετειακης συναθροισης. Να τραγουδησουμε ολοι μαζι Λοιζο; Ή μηπως να διαβασουμε για αλλη μια φορα τις ιδιες νεκρολογιες; Κατεβηκα για λιγο στην πλατεια Σαπφους, κεντρικη πλατεια της Μυτηλινης και ολα ηταν οπως τα περιμενα. Στην μια πλευρα το ΚΚΕ με τις μεγαλες του σημαιες, στην αλλη τα ΕΑΑΚ και πιο πισω ο ΣΥΡΙΖΑ. Μια κλασικη κομπανια επαιζε τα κλασικα τραγουδια και απο το μικροφωνο ακουγονταν με τη ρυθμικη, γκριζα και μονοτονη φωνη τα ιδια πραγματα, οι ιδιες αφηγησεις του παρελθοντος.
Μια συμφοιτητρια στην γκρινια μου με ρωτησε "Θελεις να μην εχουμε μνημη;" ΟΧΙ, θελω να εχουμε αλλες μνημες. Υπαρχουν πολυ τροποι για να θυμομαστε και πολλοι τροποι για να αγωνιζομαστε. Δεν θελω αλλες αποξηραμενες νεκρολογιες, ουτε αλλους "συντροφους" με καδρονια να γιορταζουν αυτιστικα και "παλικαρισια" κατι το οποιο δεν εχουν ζησει.Οτι εχει μεινει απο το "πολυτεχνειο", για μενα ειναι αλληλοπλακωμα για τραπεζακια στη στουρναρη, "αλυσιδες" και βρισιματα. Ειναι μουσατοι νταγλαραδες που η καθε διαδηλωση προσθετει νοερους ποντους σ'οτι κρυβουν κατω απο το παντελονι τους. Και απο περιεχομενο μηδεν. Γιατι που ειναι ο κοσμος που κατεβαινει στα πολυτεχνεια οταν κυρησσεται γενικη απεργια; Κι αν αυτη η συγκριση δεν ειναι πειστικη τοτε ποια ειναι; Και που ειναι οι ντουροι επαναστατες του πολυτεχνειου οταν διακυβευονται αλλα ζητηματα; Λιγοτερο "ταξικα" κατα τη γνωμη τους, οπως το pride? Ε, τετοιες πορειες τους αφαιρουν ποντους φαινετε.
Κοιτουσα γυρω μου αποψε και δεν υπηρχε ουτε ενα απο τα queerοπαιδα που γνωρισα αυτες τις μερες. Προτιμουν να πανε στην θεατρικη ομαδα ή στην κινηματογραφικη. Γιατι αραγε; Μηπως εχουν αλλοτριωθει απο τον καπιταλισμο; Ή μηπως χρειαζεται μια ανασα δημιουργικοτητας και ανανεωσης ο χωρος;
Λεω εγω τωρα...
υ.γ. την 'Αβασταχτη νεκροφιλια της ελληνικης αριστερας" ή καπως ετσι του Γαβριηλιδη την εχετε διαβασει, συντροφοι;