17.2.09

Καποια σωματα



Ειναι καποια σωματα που η υφη τους μενει ανεξητηλη στα δαχτυλα μου για μερες
.
Το δερμα που αγγιχτηκε χαραζει σημαδια μεσα μου.
Ειναι οι μυρωδιες που γινονται ηχοι και χρωματα, οι ανασες που παιρνουν σχημα και ογκο.
Ειναι καποια σωματα που κυλανε σαν νερο μεσα μου.
Ταξιδευουν στις φλεβες μου, μπαινουν στο γεννετικο μου υλικο και αλλαζουν τη συσταση της υπαρξης μου.
Μικρες δονησεις που αναταραζουν την καθημερινη ροη των κυτταρων.
Ειναι καποια σωματα, που, ετσι χωρις καποιο λογο, πλημμυριζουν τα μεσημεριανα μου ονειρα με χυμους φρεσκων ροδακινων.
Μαλλια, ματια και χειλη γεματα γευσεις καλοκαιρινης βροχης που ξεσπα μολις με παρει ο υπνος στην αιωρα και μουλιαζει το χωμα.
Ειναι καποια σωματα που μολις τ'αγγιζω διαλυομαι, για να συντεθω ξανα απο την αρχη με τα κομματια μου τοποθετημενα ατσαλα και βιαστικα στις αρχικες τους θεσεις.
Μονο και μονο για να μπορεσω να περπατησω, να τα πλησιασω και να τα νιωσω ξανα.

2 σχόλια:

Gender Terrorist είπε...

άχου το μωρέ που ερωτεύτηκε το παιδί

dummy είπε...

με την ευρεια εννοια του ορου παντα..